Wielu specjalistów zadaje sobie pytanie w jaki jest cel prowadzenia działań terapeutycznych dla osób cierpiących z powodu psychoz (np. schizofrenii paranoidalnej). Osoba, która zaczyna leczyć się na schizofrenię dostaje leki i zwolnienie lekarskie. Po tym czasie wraca do pracy lub szkoły, a kiedy na skutek choroby utraciła możliwość kontynuacji tych aktywności, zostaje w domu. Objawy wytwórcze zostają wyciszone częściowo lub całkowicie dzięki działaniu leków. Zostają objawy negatywne: brak motywacji, apatia lub zamrożenie emocjonalne, brak „wigoru”. Można wówczas odnieść wrażenie, że osoba nie chce rozmawiać, nie potrzebuje rozmowy, nie jest zainteresowana zmianą czy też uzyskaniem wglądu w swoją sytuację. Można odnieść wrażenie, że pozostaje bierna. Jednak działania terapeutyczne poza samą farmakoterapią są dla osób z psychozą bardzo ważne. Poniżej przykładowe cele takich spotkań:
- zwiększenie umiejętności wyrażania własnych emocji w kontakcie z drugim człowiekiem
- nauka zastępowania zachowań odreagowujących (na przykład picie alkoholu) rozmową
- rozwój umiejętności społecznych
- możliwość omówienia swoich codziennych spraw z drugą osobą
- zdobywanie wiedzy na temat choroby
- nauka odnalezienia się w relacji z drugim człowiekiem
- planowanie przyszłości i realizowanie swoich planów
- nauka rozpoznawania nawrotów choroby i radzenia sobie z nimi
