DATA: | KATEGORIA: psychoterapia

PSYCHOTERAPIA INDYWIDUALNA

Psychoterapia indywidualna polega na spotkaniach „jeden na jeden” – klient oraz psychoterapeuta. W przypadku psychoterapii par możliwe jest odbywanie spotkań we troje – para oraz specjalista.

  • Dla kogo?

Z terapii indywidualnej mogą korzystać osoby w każdym wieku. Jest przeznaczona dla ludzi, którzy doświadczają różnorodnych trudności związanych z emocjami, funkcjonowaniem w relacjach społecznych czy sferą procesów poznawczych. Mogą to być osoby doświadczające stałych lub epizodycznych trudności w codziennym funkcjonowaniu, które zauważają cyklicznie powtarzające się problemy (na przykład notoryczne angażowanie się w destrukcyjne związki lub unikanie bliskich relacji) a także borykające się ze specyficznymi problemami takimi jak lęki, stany depresyjne i różnego rodzaju zaburzenia. W gruncie rzeczy zakres problemów, z którymi można się zgłosić na psychoterapię indywidualną jest bardzo szeroki – różnić się może jednak zakres problemów, jakimi zajmuje się dany psychoterapeuta – z tego powodu, czasami po wstępnej konsultacji, terapeuta może przekierować nas do innego specjalisty, który zajmuje się danym specyficznym obszarem np. terapią uzależnień czy zaburzeń osobowości.

  • Po co?

Psychoterapia indywidualna ma na celu zmianę funkcjonowania psychicznego, które skutkuje nie tylko lepszym samopoczuciem, większą samoświadomością i dojrzałością, ale także korzystniejszym i bardziej przystosowawczym funkcjonowaniem w środowisku prywatnym czy zawodowym.

  • Jak to działa?

Podczas psychoterapii indywidualnej nawiązujemy relację z terapeutą, za pomocą której specjalista stymuluje klienta do nowego sposobu myślenia i odczuwania. Jeżeli wysiłek i praca wkładane są przez obie strony, dzięki tym spotkaniom klient zyskuje sprzyjające okoliczności do pogłębienia samoświadomości, zwiększenia poczucia samoakceptacji, zrozumienia własnych problemów i spojrzenia na nie z nowej perspektywy. Konsekwencją tego procesu może być także (w zależności od problemu, z jakim przychodzimy na psychoterapię): zanik lub ograniczenie przykrych objawów, zwiększenie produktywności i satysfakcji z życia oraz większa zdolność do realizacji własnych celów.

  • Jak to wygląda od „strony technicznej”?

W zależności od nurtu, w ramach którego pracuje dany psychoterapeuta, oraz od specyfiki problemu, z jakim przychodzimy, spotkania odbywają się od jednego do kilku w tygodniu a cały proces terapii może trwać od kilkunastu sesji do kilku lat. Jedno spotkanie trwa zazwyczaj 40-60 min a jego długość jest przeważnie ustalana z wyprzedzeniem. Koszt pojedynczego spotkania może być wyższy niż w przypadku psychoterapii grupowej.

PSYCHOTERAPIA GRUPOWA

Ta forma psychoterapii opiera się na spotkaniach w gronie 5-15 osób, które moderowane są przez jednego lub dwóch psychoterapeutów. Praktykuje się także grupową terapię par. Grupy terapeutyczne mogą być mieszane lub skupiające ludzi według pewnego podobieństwa np. podobnych trudności (np. tylko osoby uzależnione lub tylko DDA), tej samej płci lub w podobnym wieku itp. Grupy mogą być też otwarte, półotwarte lub zamknięte – w zależności od tego, czy w trakcie procesu terapeutycznego dopuszczona jest rotacja uczestników. Czas trwania spotkań ustalany jest różnie – zazwyczaj między 90 a 180 minut.

  • Dla kogo?

Z grup terapeutycznych może korzystać młodzież oraz dorośli. Są one wskazane przede wszystkim dla osób, które borykają się z trudnościami dotyczącymi relacji z innymi ludźmi a także doświadczające problemów emocjonalnych i poznawczych, adaptacyjnych, problemów ze stresem i lękami, uzależnieniami. Grupy zazwyczaj dobierane są przez specjalistów w sposób nieprzypadkowy – w taki sposób, aby w miarę możliwości uczestnicy mieli możliwość skorzystania ze wzajemnych doświadczeń.

  • W jakim celu?

Dzięki terapii grupowej możliwy jest przepracowanie doświadczanych trudności oraz rozwój psychologicznego i społecznego funkcjonowania w oparciu o kontakt z innymi uczestnikami grupy, który moderowany jest przez terapeutę (lub terapeutów).

  • Jak to się dzieje?

Dzięki funkcjonowaniu w ramach grupy możliwe jest zaobserwowanie nie tylko własnego funkcjonowania, ale także poszerzenie swojego doświadczenia o przeżycia innych. Grupa staje się lustrem, w którym uczestnicy mogą się przeglądać się nawzajem i jednocześnie polem, na którym mogą dyskutować o swoich przemyśleniach, emocjach i problemach. Spotkania otwierają przestrzeń na wymianę doświadczeń, wyrażanie siebie i wspólne poszukiwanie rozwiązań. Wszystko to, moderowane przez psychoterapeutę, tworzy możliwość do wzrostu świadomości, wewnętrznego zintegrowania oraz nowych, rozwijających przeżyć emocjonalnych. Dzięki temu możliwe jest usunięcie lub złagodzenie objawów oraz poprawa całościowego funkcjonowania, nie tylko na płaszczyźnie społecznej, ale także intrapsychicznej.

CO WYBRAĆ?

Wybór jednej z form psychoterapii jest uzależniony od indywidualnych możliwości i preferencji osoby, która ją podejmuje. Często psychoterapii grupowej równolegle towarzyszą sesje psychoterapii indywidualnej – wówczas postępy obu procesów mogą wzmacniać się nawzajem i przynosić korzystniejsze efekty. Przede wszystkim jednak warto zaczerpnąć porady specjalisty udzielającego wstępnej konsultacji, ponieważ nie zawsze forma psychoterapii, która wydaje nam się dla nas bardziej przystępna, okaże się najbardziej korzystna dla naszego rozwoju. Z tego względu warto poszukać kompromisu pomiędzy własną intuicją oraz opinię psychoterapeuty, który zaleca nam jedną lub drugą formę w oparciu o swoją wiedzę oraz specyfikę problemu, z jakim się zgłaszamy.

Agata Przybylska – absolwentka psychologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza, studentka dietetyki w Akademii Wychowania Fizycznego im. E. Piaseckiego.

Główne zainteresowania: psychologia kliniczna, psychodietetyka, psychologia osiągania celów, zaburzenia odżywiania.

Literatura:

  • Yalom I., Leszcz M., Psychoterapia grupowa. Teoria i praktyka. Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, 2016.
  • Polska Rada Psychoterapii, Psychoterapia Vademecum, 2018.